حمایت هنرمندانه دختران نوجوان مشهدی هنرمند از فلسطین در حرم مطهر رضوی شرط اول و آخر خداشناسی بررسی آثار معادباوری بر سبک زندگی | ایمان قلبی به زندگی پس از مرگ تولد یک بچه شیر کاش قدر مشهدی بودن را بدانیم! درباره پرده «توپ بندی» حرم امام رضا (ع) و هنرمند نقاش آن امام کاظم (ع)؛ فقیرنواز و گره‌گشا حمایت از مظلوم را از امام رضا (ع) یاد گرفته‌ایم فرمانده منطقه پدافند هوایی شمال شرق ارتش: پدافند غیرعامل راهکاری کارآمد برای مقابله با تهدیدات ترکیبی است تقدیر تولیت آستان قدس رضوی از ارتش جمهوری اسلامی ایران اصالت های دفاع مقدس در منطقِ شهید فهمیده نمایان است درباره آیت الله حاج سید حسین موسوی شاهرودی | جوی سرگشته‌ای به دریا ریخت برپایی روزانه ۵۸ نماز جماعت در حرم مطهر رضوی زندگی جاوید سربازان وطن میان‌بر خوشبختی خانواده با زیست دینی دوره پنج‌جلدی «الأمالی» منتشر شد آیین تشییع و خاک‌سپاری پیکرهای شهدای پدافند هوایی ارتش برگزار شد + فیلم مراسم تشییع پیکر «شهید خموشی» از شهدای حادثه تروریستی تفتان در مشهدمقدس + عکس و فیلم توصیه‌هایی درباره مدیریت امور مالی براساس آموزه‌های دینی | از فقر به تو پناه می‌بریم شهادت یک شهروند غیرنظامی اسلامشهر در حمله رژیم صهیونیستی
سرخط خبرها

هیچ  کسی اینجا احساس غریبی نمی‌کند

  • کد خبر: ۱۹۴۷۴۱
  • ۲۴ آبان ۱۴۰۲ - ۱۶:۱۱
هیچ  کسی اینجا احساس غریبی نمی‌کند
اینکه آدم یک جایی غیر از خانه داشته باشد که در آنجا آرام شود و احساس غریبی نکند غنیمت است.

کمیل را  در  کابل دیدم. او  چند ماه پیش برای اولین بار آمده بود مشهد، یک شب را  تا  صبح در  حرم مانده بود و همان یک شب کافی بود تا دلش را جا بگذارد آنجا. وقتی به او گفتم من در مشهد به دنیا آمده ام و سال‌های زیادی را در این شهر زندگی کرده ام، از حس و حالی که در مشهد داشت گفت. از  اینکه وقتی رفته حرم دلتنگی  از  یادش رفته و  حالش خیلی خوب شده، از  آرامشی که در  مشهد و  حرم داشته و  فکر می‌کرده سال‌ها ست آنجا را‌ می‌شناسد.

اینکه آدم یک جایی غیر از خانه داشته باشد که در آنجا آرام شود و احساس غریبی نکند غنیمت است. حرم برای کمیل همچین جایی بوده است. احتمالا آدم‌های زیادی چنین حسی به مشهد و حرم داشته باشند. جایی که آرام می‌شوند و دلشان گرم است و وقتی آنجا هستند، احساس غربت نمی‌کنند. به قول مرحوم قیصر امین پور:

اینک‌ای خوب فصل غریبی سرآمد
چون تمام غریبان تو را‌ می‌شناسند

مشهد برای خیلی‌ها خاطره‌های زیبا رقم زده، آدم‌هایی که سال‌ها ست در حسرت زیارت دوباره روز‌ها را‌ می‌شمارند تا فرصت سفر به مشهد دست بدهد و به زیارت بیایند و به دنبال رد پای روز‌هایی بگردند که رفته است. چند روز قبل کوچه عباسقلی خان بودم، یکی از آن جا‌هایی که در سال‌های اخیر بافت تاریخی خود را در تغییرات عمرانی از دست داده و چیز زیادی از عباسقلی خان باشکوه روز‌های کودکی من نمانده است.

سال‌ها قبل مهمان پذیر‌های کوچه عباسقلی خان اولین مقصد زائران افغانستانی و پاکستانی بود که به مشهد می‌آمدند.

بعدازظهر‌ها کوچه عباسقلی خان پر بود از آدم‌هایی با لباس‌های محلی دسته دسته به سمت حرم می‌رفتند، حالا، اما خبری از آن جنب و جوش نیست و تنها خاطره آن روز‌ها در ذهن آدم‌ها باقی مانده است. ما تنها دلمان به همان گنبد طلا خوش است که همیشه بوده و همیشه هست.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->